Podobnie jak jego krótkowłosi krewniacy, kot brytyjski długowłosy jest delikatnym i tolerancyjnym przyjacielem dla całej rodziny. Jego imponująca okrywa włosowa wzbudza zachwyt, jednak miłośnicy tej rasy cenią sobie przede wszystkim zrównoważony i czuły charakter pełen prawdziwie stoickiego spokoju.
Kot brytyjski długowłosy – wygląd
Długowłose koty brytyjskie uznawane są za rasę średnią, chociaż zdarzają się naprawdę duże osobniki. Samce mogą ważyć nawet 8 kilogramów. Ich ciało jest muskularne, ale jednocześnie proporcjonalne i pełne gracji. Okrągła głowa jest dosyć duża i szeroka. Bardzo ważnym elementem wzorca są tworzące się na niej charakterystyczne fałdy. Sztywne włosy na czole sprawiają, że wydaje się ono wypukłe. Uszy są zaokrąglone na końcu, a oczy są duże i stosunkowo szeroko rozstawione. Ich barwa zależna jest od umaszczenia kota.
Kotki brytyjskie długowłoe – sierść
Kot brytyjski długowłosy zwraca uwagę swoją imponującą szatą. Sierść jest półdługa i dwuwarstwowa z obfitym podszerstkiem. Na głowie gęsta sierść tworzy charakterystyczne bokobrody, kryzę na szyi i gęste portki na tylnych nogach. Najbardziej obfity włos znajduje się na ogonie, gdzie tworzy okazały pióropusz. Przedstawiciele tej rasy mogą występować w dowolnym umaszczeniu. Najbardziej ceniony jest kot brytyjski niebieski.
Kot brytyjski długowłosy – charakter
Długowłose koty brytyjskie, czyli british longhair, podobnie jak i siostrzana krótkowłosa rasa, cenione są przede wszystkim za swój spokojny charakter. Zwierzęta te idealnie nadają się dla rodzin z dziećmi, jednak równie dobrze sprawdzą się jako towarzysze osób starszych. Są łagodne i bardzo delikatne. Dosyć dobrze znoszą samotność, jednak tak jak wszystkie koty potrzebują odpowiedniej stymulacji i zabawy.
Koty tej rasy są umiarkowanie aktywne i cenią sobie spokój domowego zacisza. Najlepiej będą czuły się w domu z dobrze zabezpieczonym balkonem i oknami. Lubią wylegiwać się na kanapie i patrolować okolicę z parapetu. Warto jednak pamiętać, że jako drapieżniki nadal posiadają instynkt łowiecki i kluczem do ich dobrego samopoczucia jest zabawa. Nie tylko utrzymuje kota w dobrej formie, ale także pomaga rozwijać głębokie relacje z opiekunem.
Długowłose brytyjczyki to ciekawskie i bystre koty, które szybko się uczą. Bardzo chętnie korzystają z mat węchowych i lubią zabawki interaktywne (chociaż najbardziej takie, które nie wymagają biegania). Dobrze sprawdzą się także tunele, kryjówki i różnorodne drapaki.
Kot brytyjski długowłosy bardzo kocha swoją rodzinę i dobrze czuje się w jej towarzystwie. W stosunku do obcych może być nieco zdystansowany. Proces poznawania się powinien być ostrożny a gościom warto wspomnieć, aby szanowali przestrzeń osobistą kociaka. Z innymi zwierzętami brytyjczyk dogaduje się dosyć dobrze, jednak przy wprowadzeniu nowego kota do domu warto stosować czasową izolację i stopniową wymianę zapachów. W ten sposób rezydent szybciej oswoi się z nowym mieszkańcem.
Kot brytyjski długowłosy – zdrowie
Koty brytyjskie długowłose są raczej zdrową rasą i jeżeli już chorują, zazwyczaj są to typowe kocie schorzenia. Nie oznacza to jednak, że rasa jest całkowicie wolna od chorób typowych dla niej. Długowłose brytyjczyki mogą cierpieć na:
- wielotorbielowatość nerek – choroba ta objawia się powstawaniem torbieli i cyst na nerkach. Zaburza to ich prawidłowe funkcjonowanie i w efekcie prowadzi do niewydolności. Przewlekła niewydolność nerek (PNN) wymaga stosowania specjalnej diety i regularnych kontroli lekarskich. Służy to wydłużeniu życia zwierzęcia;
- kardiomiopatia przerostowa – przewlekła choroba serca, która prowadzi do jego niewydolności. U wszystkich ras, które są do niej predysponowane należy wykonywać coroczne badanie echa serca. W przypadku wykrycia schorzenia zapisywane są leki, które pozwolą łagodzić jego objawy;
- erytroliza noworodków – śmiertelna choroba kociąt, która bardzo często przydarza się w przypadku właśnie tej rasy
Kot brytyjski długowłosy – pielęgnacja
Wbrew pozorom pielęgnacja długowłosych brytyjczyków nie jest szczególnie czasochłonna. Ich futro nie powinno mieć tendencji do kołtunienia się ani filcowania. Koty te powinny być regularnie wyczesywane w celu usunięcia martwej sierści. Nieco częściej należy robić to w okresie linienia. Zazwyczaj kociaki już w hodowlach przyzwyczajane są do pielęgnacji. Należy też oczywiście zadbać o ich odpowiednie żywienie.
Kot brytyjski długowłosy – hodowla
Tak jak wszystkie koty rasowe, także długowłosy brytyjczyk powinien pochodzić z zarejestrowanej i dobrej hodowli. Związki, na które warto zwracać uwagę to takie, które działają pod patronatem World Cat Federation (WCF) oraz Federation Internationale Feline (FIFe). Najłatwiej spotkać hodowle zarejestrowane w Polskiej Federacji Felinologicznej – Felis Polonia. W naszym kraju funkcjonuje wiele hodowli, dlatego z łatwością może trafić się kot brytyjski długowłosy liliowy, rudy oraz inne umaszczenia.
Koty tej rasy podatne są na niektóre schorzenia nerek i serca, dlatego zakup kociaka powinien być bardzo dobrze przemyślany. Warto kierować się opiniami miłośników rasy, ponieważ nawet pod parasolem związku mogą pojawić się bardzo kiepskie hodowle.
Kot brytyjski długowłosy – cena
Długowłosa odmiana są w naszym kraju nieco mniej popularne niż koty brytyjskie krótkowłose. Mimo wszystko znalezienie kociaka nie powinno być trudne. Ceny za maluchy tej rasy to zazwyczaj od 2 000 do 3 000 złotych. Pamiętaj, że są one ustalane indywidualnie przez hodowle i mogą się od siebie różnić.
Kot brytyjski długowłosy – historia rasy
Historia brytyjskich kotów długowłosych jest ściśle związana z historią ich krótkowłosych krewniaków. To młodsza rasa, która po raz pierwszy pojawiła się dopiero w XX wieku. Pomiędzy 1914 a 1918 rokiem zaczęto rozmnażać między sobą brytyjskie koty krótkowłose i koty kartuskie lub – opcjonalnie – długowłose dachowce. Niestety, otrzymywane z tego połączenia kociaki były dużo szczuplejsze i mniej krępe od brytyjczyków.
Pożądane skutki odniosła dopiero krzyżówka kota brytyjskiego z długowłosym kotem perskim. W drugiej połowie XX wieku długowłose brytyjczyki stawały się coraz bardziej popularne. Chociaż swoją liczebnością nigdy nie przebiły krótkowłosych krewniaków, mają grono wiernych miłośników, którzy cenią ich cudowny charakter i jedwabiście miękkie futro.
Kot brytyjski długowłosy – dla kogo?
Przedstawiciel tej rasy to idealny kot domowy długowłosy. Właśnie dlatego może być świetnym towarzyszem praktycznie dla każdego. Spokojny i zrównoważony charakter sprawia, że koty tej rasy doskonale sprawdzą się jako przyjaciele osób starszych. Kot brytyjski długowłosy jest także bardzo łagodny dla dzieci, chociaż trzeba uczulać maluchy, aby były w stosunku do niego delikatne.
Długowłosy brytyjczyk potrzebuje opiekuna, który rozumie, że pomimo swojego spokojnego usposobienia i pięknego futra jest on drapieżnikiem, który potrzebuje takiego samego dobrostanu jak inne koty. Należy zapewnić mu dobre mięsne posiłki, możliwość zabawy i bezpieczeństwo.
Kot brytyjski długowłosy dosyć dobrze znosi samotność. O ile dostanie od opiekuna dużo czułości i wspólnej zabawy, nie będzie przeszkadzało mu pozostanie w domu na kilka godzin. Z łatwością dogada się także z innym kotem, a nawet z psem – jeżeli oczywiście socjalizacja przebiegnie w odpowiedni sposób.
Kot brytyjski długowłosy – ciekawostki
- Kot brytyjski długowłosy jest o wiele rzadziej spotykany niż jego krótkowłosy krewniak.
- Koty tej rasy mają bardzo cienki głosik i stosunkowo rzadko się odzywają
Długowłosy brytyjczyk jest jednocześnie niezwykle piękny i bardzo sympatyczny. Ceni sobie dobre jedzenie i wygodne posłanie, nie gardzi jednak szaloną zabawą. Jest ciekawski, bystry i bardzo kocha swoich opiekunów. Do obcych może mieć jednak sporo dystansu. Wzorzec dopuszcza nieograniczoną paletę barw, dlatego zarówno kot brytyjski długowłosy rudy, jak i czarny może z powodzeniem zamieszkać w twoim domu.
Bibliografia:
1) https://web.archive.org/web/20231127210943/http://www1.fifeweb.org/dnld/std/BLH-BSH.pdf
