Himalajskie koty, w zależności od organizacji, uznawane są za odrębną rasę lub za odmianę kota perskiego. Połączenie dwóch ras o różnych charakterach doprowadziło do stworzenia kota nieco bardziej wygadanego i pogodnego od innych persów. Himalajczyki cenione są za stateczny i czuły charakter oraz przepiękne umaszczenie.
Pers himalajski – wygląd
Zdjęcia kota himalajskiego nie oddają jego niezwykłej urody. Jest to zwierzę średniej wielkości, którego waga nie powinna przekraczać pięciu kilogramów. Jego budowa jest identyczna jak budowa kota perskiego. Ciało jest zaokrąglone i nisko osadzone na łapkach. Kot jest umięśniony, grubokościsty i solidnie zbudowany.
Głowa jest okrągła i zakończona małymi uszami. Oczy okrągłe i niebieskie, a nos bardzo krótki. Wokół szyi znajduje się gęsta kryza, a zaokrąglony na końcu ogon powinien być bardzo mocno owłosiony. Sierść himalajczyka jest długa i posiada bardzo obfity podszerstek. Kot himalajski jest biały ze znaczeniami na pyszczku, uszach, ogonie i łapach.
Kot himalajski – charakter
Usposobienie kota himalajskiego jest połączeniem cech persa i syjama. Jego temperament jest raczej zrównoważony. Zwierzak ceni sobie spokój i wygodne miejsce do leżenia. Chętnie akceptuje pieszczoty i bardzo głośno mruczy. Po swoich syjamskich przodkach odziedziczył jednak pogodne usposobienie i w niektórych przypadkach może naprawdę mocno napsocić.
Pers himalajski przywiązuje się do opiekuna, jednak – w przeciwieństwie do ras orientalnych – nie narzuca się ze swoimi uczuciami. Bardzo lubi być głaskany i chętnie przebywa z człowiekiem, jednak krótkie nieobecności opiekuna w domu znosi stosunkowo dobrze. Zazwyczaj dobrze dogaduje się z dziećmi, jednak jest zwierzęciem wrażliwym na hałasy, dlatego w domu pełnym maluchów może czuć się źle.
Po swoich perskich przodkach himalajczyk odziedziczył brak potrzeby wokalizacji. Wprawdzie określa się go jako bardziej gadatliwego niż inne persy, jednak koty te są raczej milczące i swoje potrzeby zazwyczaj przekazują wymownymi spojrzeniami.
Kot himalajski zachwyca bardzo dużą inteligencją. Chociaż na co dzień cichy i spokojny, potrafi odpłynąć w zabawie i zaskoczyć opiekuna przemyślanymi ruchami. Świetnie radzi sobie z zabawkami interaktywnymi i chętnie dołącza do psot z innymi kotami, chociaż raczej nie wspina się po firankach i nie eksploruje domowych kryjówek.
Koty tej rasy są bardzo ufne w stosunku do człowieka, także obcego. Nie powinny same wychodzić na dwór, jednak powstrzymanie ich przed tym nie powinno być trudne, ponieważ – tak jak wszystkie persy – nie są fanami spacerów na zewnątrz.
Pers colourpoint – zdrowie
Ciężko określić średnią długość życia persa himalajskiego, ponieważ zależy ona od wielu czynników. Część osobników dożywa osiemnastego roku życia, jednak niektóre z nich odchodzą z tego świata po przeżyciu zaledwie dekady.
Niestety, rasa ta ma predyspozycję do niektórych chorób genetycznych. Spośród nich często pojawiają się problemy z układem moczowym i nerkami. Persy himalajskie często zapadają na kamicę moczową i zapalenie pęcherza moczowego. W niektórych przypadkach pojawia się także wielotorbielowatość nerek, która prowadzi do ich niewydolności.
Piętą achillesową himalajczyków są ich oczy. Tak jak w przypadku innych persów, może pojawiać się:
- postępujący zanik siatkówki
- rozszczep powieki
- entropium
- epifira idiopatyczna
- martwak rogówki.
Pozostałe schorzenia, które mogą dokuczać kotu himalajskiemu, to:
- przepuklina przeponowa
- gruczolaki łojowe
- kardiomiopatia przerostowa
- liszaj obrączkowy.
Ze względu na dużą liczbę potencjalnych chorób warto bardzo ostrożnie wybierać hodowlę. Pers himalajski powinien być także regularnym gościem w gabinecie lekarza weterynarii. Raz w roku warto wykonywać przesiewowe badania diagnostyczne.
Kot perski himalajski – pielęgnacja
Persy himalajskie wymagają czasochłonnej pielęgnacji. Ich długie futro ma skłonności do kołtunienia się i filcowania, dlatego powinno być codziennie dokładnie szczotkowane. Zaleca się korzystanie ze sprejów lub pudrów, które pozwalają na łatwiejsze rozczesywanie włosa. Kota tej rasy warto od czasu do czasu wykąpać i skrócić włosy na nogach.
Ze względu na bardzo wrażliwe oczy ważnym elementem pielęgnacji jest ich dokładne czyszczenie i kontrola. Co trzy tygodnie dobrze także skrócić himalajczykowi pazury.
Ponieważ koty tej rasy mają płaskie pyszczki, powinny spożywać posiłki z płaskich miseczek albo talerzyków. Ze względu na skłonności do tycia warto dbać o odpowiednie rozdzielanie posiłków.
Kot himalajski – hodowla
W przypadku rasy kot himalajski choroby genetyczne zdarzają się często, dlatego wybór hodowli powinien być bardzo dobrze przemyślany. Przede wszystkim warto zadbać o to, aby kotek otrzymał rodowód organizacji takiej jak World Cat Federation (WCF) lub Federation Internationale Feline (FIFe). Najłatwiej znaleźć hodowle zarejestrowane w Polskiej Federacji Felinologicznej – Felis Polonia.
Z hodowli koty powinny być wydawane po ukończeniu dwunastu tygodni (w przeciwieństwie do psów, które mogą jechać do nowego domu już w wieku dwóch miesięcy). W książeczce zdrowia powinny być zaznaczone wszystkie szczepienia, odrobaczenia oraz testy na choroby zakaźne.
Kot himalajski – cena
Maluchy rasy himalajskiej można kupić za około 3 000 złotych. Ceny mogą się od siebie różnić w zależności od wielu czynników. Każda hodowla ustala je indywidualnie.
Kot perski himalajski – historia rasy
Kot himalajski jest rasą stworzoną sztucznie przez człowieka. Jest to odmiana persa, a te z początku nie miały żadnych kolorowych znaczeń. Dopiero w latach trzydziestych XX wieku pojawiły się pomysły na wyhodowanie tak ubarwionego kota poprzez krzyżówkę z kotem syjamskim.
Początkowo syjamy krzyżowane były z czarnymi lub niebieskimi persami, jednak sierść powstałych maluchów nie była dla hodowców satysfakcjonująca. Pożądane efekty osiągnięto dopiero po wielu latach. Kot himalajski został uznany jako odrębna rasa w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii. W Europie zazwyczaj jest on uznawany za kolorystyczną odmianę persa.
Obecnie koty himalajskie najbardziej popularne są w Stanach Zjednoczonych. W innych krajach występują nieco rzadziej, jednak w Polsce nie ma problemu z zakupem kociaka w hodowlach.
Kot himalajski – dla kogo?
Kot himalajski to doskonały wybór dla osoby, która chce mieć w domu spokojnego mruczącego przyjaciela o sympatycznym i wyjątkowo majestatycznym wyglądzie. Zwierzaki tej rasy nie przepadają za hałaśliwym i chaotycznym środowiskiem, dlatego lepiej odnajdą się w spokojnym domu niż w rodzinach z kilkorgiem dzieci. Będą doskonałymi towarzyszami dla osób starszych, jednak tylko takich, które będą w stanie poradzić sobie z jego pielęgnacją.
Ze względu na konieczność codziennego wyczesywania pers himalajski jest kotem dla osób cierpliwych i systematycznych. Zaniedbanie jego sierści może poskutkować nie tylko kiepskim wyglądem szaty, ale także problemami zdrowotnymi związanymi z infekcją skórną.
Pers himalajski – ciekawostki
- Koty himalajskie rodzą się całe białe i dopiero po jakimś czasie pojawiają się ich znaczenia.
- Nazwa himalaya została nadana po królikach o tym samym umaszczeniu.
- Sporadycznie koty tej rasy krzyżuje się z jednobarwnymi persami.
- Waga kota himalajskiego wynosi zazwyczaj od 3,5 do 5 kilogramów.
Kot himalajski to doskonałe połączenie persa i syjama. Jego niebieskie oczy pięknie prezentują się na tle ciemnej maski. Charakter tego zwierzaka jest naprawdę przyjazny i niezwykle spokojny, chociaż z reguły jest on bardziej żywy i weselszy od klasycznego persa. Ze względu na stosunkowo duże narażenie rasy na choroby warto bardzo dokładnie kontrolować stan zdrowia zwierzaka, szczególnie po siódmym roku życia. Większość himalajczyków jest jednak długowieczna i przez większość życia cieszy się dobrym zdrowiem.
